Wiccionaire

verbok

Loukîz eto : Verbok.

Walon (Rifondou)

candjî

Etimolodjeye

candjî

Cawete gayele «ver-» (for-) Bodje «bok», teribe bok, bok candjî a ôte tchoi, pal voye do tayon-bodje neyerlandès «weerbok»; ricomprins come aplacaedje tîxhon di «vert» + «bok»; mot cité dins l’ FEW 17 552a.

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
verbok verboks

verbok omrin

  1. (no d’ tolu) tolu u biesse des doûcès creyances walones, k' a l' tiesse et les pîs d' on bok, et l' coir d' èn ome avou des grands vetes pwels, et kel Diåle tént al laxhe.
    • Li diåle a-st arivé avou ene drole di biesse k' i moennéve, tot lyi criyant «Hû, verbok» (ramexhné pa T. Delogne).
    • Li Djôzef n' esteut nén trop seur, li verbok li vleut a tot moumint souker — Ernest Benoit (fråze rifondowe).
    • Mannet djonne ki v's estoz, avoz veyou les coines do verbok? — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
  2. crodjambot po les efants, mins purade po les djonneas el les djonnetes ki sont foû-z et houte, ki court après zels et lzès souker al fén do porshuvaedje.
    • Padrî l' houyire del Vå Bnoete, gn aveut-st on verbok — Motî Haust (fråze rifondowe)..
    • Mannet djonne ome ki vs estoz, avoz veyou les coines do verbok ? — Motî Gilliard (fråze rifondowe). [1]
    esse porshuvou do verbok : n' aveur nole tchance.
    F. avoir la guigne, la malchance.
    Ass veyou l' verbok ? : dijhêye a onk k' est blanc come ene makêye d' aveur stî sbaré.
  3. (pa stindaedje) ome k' on voet evi, mannet u vicieus.
    • , ci-la !
    • Mais alez vz î fiyî, vozôtes, a ç' laid verbok la : i s' pout co måvler et si rvindjî — Joseph Selvais (fråze rifondowe).
    F. salaud, débauché, homme grivois, luxurieux. [2]
  4. veråt.
    F. verrat.
    esse glot come on verbok : esse foirt glot.
    F. gourmand.
    nareus come on verbok : nareus come onk k' a s' narene ki racrole a l' odeur d' on veråt.
    F. sensible aux odeurs, délicat. [3]
    Sacré verbok ! u : A l' rossea verbok !; : u : A l' laid verbok ! : dijhêye po rprotchî ene sacwè a onk k' a må fwait.
    On dit eto : "laid veråt, laid godi". "
    F. enfant de salaud, sacripant, dévoyé, crapule.
  5. cok d' awousse.
    • Ele schoûte les gros verboks ki fjhèt tchîpyî leus rexhès pates — Joseph Calozet (fråze rifondowe).
    F. sauterelle verte. [4] [5]
    Dji vôreu k' ti våyes sol verbok : dijhêye po-z evoyî on soyant å diåle.
    F. va te faire pendre ailleurs.
  6. pitite usteye ki va bén (loukîz a : diåle), copurade :
    • a)
    • ene pitite îpe al mwin .
    On dit eto: zigzag.
    F. herse.
    • b) on verin d' cårire. F. vérin. [6]
  7. sipawta.
    F. épouvantail. [7]

II. Verbok [n.pr.]

  1. no d' on rlomé verbok, k' est loukî come li Diåle lu-minme.
  2. såvadje no.

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : C8, C13, C57, S0, S24, S25, S40, S41, E2, E21, E34, E167, E203, E212, O2, O3, O4, O5, O100, G152, G209

Ratournaedjes

candjî
  • F. bouc vert, satyre, chèvre-pied, "verbouc".

|nl= weerbok (nl) |de= werbock (de) |lorg= Vârbouk (vârt-bouc, ramexhné a Aviote, el Gåme di France pa A. Doppagne, come cial ådzeu, p. 112.)

  1. ↑ dins C106, E170, E213 (loukîz al Djivêye des motîs).
  2. ↑ dins C9, C106, O0 (loukîz al Djivêye des motîs).
  3. ↑ dins O0 (loukîz al Djivêye des motîs); dandjreus pa acmaxhaedje di veråt et bok, tot rapinsant l' sinse d' ome vicieus.
  4. ↑ ALW 8. notule 148.
  5. ↑ pa stindaedje des fåves almandes, la kel verbok potche ådzeu d' l' Aiwe do Rin (A. Doppagne, Esprits et génies du terroir, Duculot, Djiblou, 1977, ISBN 2-8011-0129-X; p. 119).
  6. ↑ A. Doppagne, come cial ådzeu, p. 128.
  7. ↑ sinse rilevé a bôvetchén (A. Doppagne, come cial ådzeu, p. 128).
Prin del pådje «https://wa.wiktionary.org/w/index.php?title=verbok&oldid=398386»