godi
Loukîz a : "Godis"
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | godi | godis |
femrin | troye | troyes |
godi
- (no d’ biesse ås tetes) måye di pourcea.
- (måhonteuzmint) ome ki fwait tot d' triviè.
- Li toursiveus godi ! I sepeut stronner l' poye sins l' fé criyî, la lu ! — Lucyin Mahin, Vera.
Ratourneures
candjî- laid godi : ome k' on n,' voet nén voltî.
- fô godi u : loigne godi : ome ki fwait des biestreyes.
- Fô godi k' t' es ! Est çk' on rabresse ene moite ! ? Est çk' on ratchoftêye ene k' a toumé di s' maclote — Lucyin Mahin, Vera.
- mannet godi u : måssî godi u : niche godi : ome k' est mannet u vicieus.
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîWaitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike godi so Wikipedia