tchicter
Etimolodjeye 1
candjîBodje « tchike » avou l’ dobe cawete « -ter » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /t͡ʃik.ˈte/ /t͡ʃik.ˈtɛ/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /t͡ʃik.ˈte/
- Ricepeures : tchic·ter
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | tchictêye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | tchictez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | tchictans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | tchictêynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | tchictêyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | tchictéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | tchictêye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | tchicté |
Ôtes codjowaedjes | sipepieus tåvlea |
tchicter
- (v. sins coplemint) djouwer ås tchikes (ås måyes).
- (viebe å coplemint) fé (ene målåjheye operåcion).
- Cwand i m' a maryî, il a bén tchicté s' côp.
- (v. sins coplemint) (imådjreçmint) èn nén saveur cwè, èn nén saveur cwè tchoezi.
- Matante n' a nén a tchicter, i fåt k' ele dimande li paket ! — Paul-Henri Thomsin, ratournant "Li vî bleu 2" da François Walthéry & Raoul Cauvin, 1980 (fråze rifondowe).
- Asteure k’ on arive sins poenne a mete, dins l’ « Tchant des Walons » li vigreusté ki l’ compôzeu sohaitive, ni tchictans nén a l’ fé. — Émile Sullon (fråze rifondowe).
- (v. sins coplemint) ricmincî trinte-shijh côp l’ minme cayet, sins î ariver.
- (v. sins coplemint) s’ ocuper a des tchitchêyes.
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjî- (èn nén saveur cwè) : balziner, halcoter, halkiner, platchter, tranziner, cawyî, crankyî, hansi, halbouyî, holer, hossî inte deus idêyes, lumciner, tchipoter, tourniker, wali, ziner
- (s’ ocuper a des tchitchêyes) : hårlicoter, burziker, holer, tchipoter
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîèn nén saveur cwè fé
s’ ocuper a des tchitchêyes.
- Francès : glandouiller (fr)
Etimolodjeye 2
candjîBodje « tchiket » (pitit vere), avou l’ dobe cawete « -er » des viebes.
Viebe
candjîtchicter (v. sins coplemint) (1ire troke) (codjowaedje)
- boere des ptitès gotes.