tchiket
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « ciccum » (pitite sacwè, tchitche), avou l' cawete "-et".
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /t͡ʃi.ˈkɛ/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : tchi·ket
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
tchiket | tchikets |
tchiket omrin
- pitit vere al gote, foirt sitroet, ki contént cénk cécés.
- (no d’ contnou) çou k' n a ådvins.
- Mins grand-pere on djoû rinda l’ åme :
Il aveut trop bén fiesti l’ tchiket. — Martin Lejeune, “Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.185, « Lu såbe du m’ grand-pêre » (fråze rifondowe). - Les gåres civikes savèt bén
Ki dji n' mi hontixh nén
Cwand i cmandèt
Li ptit tchiket. — Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Cantiniére di gârd-civique" (fråze rifondowe). - Cwand k' on-z aveut må l' vinte on buveut on tchiket d' gote a l' yebe di troye, d' ene trake, et on-z esteut rfwait — Pierre Otjacques.
- Mins grand-pere on djoû rinda l’ åme :
Parintaedje
candjî- Loukîz l’ motyince : tchitche, tchike et parintêye
Sinonimeye
candjîRatournaedjes
candjîpitit vere Loukîz a : verkin
- Francès : verre à alcool (fr)
çou k' gn a dvins Loukîz a : verkin
- Francès : verre d’alcool (fr)
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike tchiket so Wikipedia