tchicteu
Etimolodjeye
candjîNo d’ fijheu do viebe : «tchicter»; çou ki dene on mot avou l’ dobe cawete « -teu ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /t͡ʃik.ˈtøː/
- Ricepeures : tchic·teu
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | tchicteu | tchicteus |
femrin | tchicteuse | tchicteuses |
tchictêyresse | tchictêyresses |
tchicteu omrin
- onk ki tchictêye
- (pus stroetmint) onk ki n' sait nén cwè fé.
- (pus stroetmint) onk k' overe må.
- Gn a des ovrîs abeyes et des tchicteus.
Sinonimeye
candjî- (onk k' overe må) : wachoteu