Etimolodjeye

candjî

Mot-brut «cok» (criyaedje d' on cok), adon parint avou l' walon «coutcouloudjoû» eyet l' francès (et l' walon) «cotcorico».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
cok coks

cok omrin

  1. (oujhea) oujhea d’ cinse, måye del poye ordinaire, ki dispiete les djins å matén, avou s' tchant.
    • Li rodje cok del cinse s' aveut fwait distrure dins ene riclape enocinnmint årmêye å mitan del pavêye Serge Fontaine (fråze rifondowe).
  2. (vî mot) (mot des cinsîs) fén d' l’ awousse.
  3. coxhe di sapén k’ on mete sol dierinne tcherêye.

Ratourneures

candjî
  1. cok di sôre : cok ki s' bate avou èn ôte, dins des lûtes oficires
    F. coq de combat.
  2. djermon do cok :  Loukîz a : «djermon»
  3. cok do clotchî, cok di clokî : rabanair avou on cok k’ i gn a so cåzu tos les clotchîs el Walonreye.
  4. Li grand vint dins les Avéns å cok dene des dints :  Loukîz a : «Avéns»
  5. co pus djalots k' deus coks : foirt djalots.
  6. ossu rodje k' el cresse d' on cok : foirt rodje (di s’ måvler, di s’ ahonti).
  7. fé betchî l' cok

Parintaedje

candjî

Mots d’ aplacaedje

candjî

Dizotrins mots

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
måye di poye ordinaire, ou d' ôtes glinacés

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike cok so Wikipedia