tchant
Etimolodjeye 1
candjîTayon-bodje latén « cantus » (minme sinse)
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
tchant | tchants |
tchant omrin
- sons fwaits avou l' vwès et modulés di manire årmonieuse ou ritmike.
- årt ou tecnike di tchanter.
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîEtimolodjeye 2
candjîTayon-bodje latén « cantus » (pa des côps scrît canthus), li boird d' ene rowe; lu-minme epronté å gålwès (loukîz å burton « kant » (“ceke”), å walès « cant » (“boird”).
Sustantif
candjîtchant omrin
- li costé li pus stroet et l' pus longou d' ene plantche, d' ene brike, evnd. Li mot n' s' eploye cåzu ki dins l' ratourneure:
Ratourneures
candjî- gn a rén d' si foirt k' on bwès so tchant, ene gade so ses coines et ene comere so s' dos : (po rire) dijhêye des tcherpetîs po mostrer li foice d' on bwès so tchant.
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- tchant : E1
E rfondou walon :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- tchamp : (pa mwais compurdaedje do mot)