mantche
-
mantche di texhou
-
fotche di bouxhon po fé on mantche di rustea å four
Etimolodjeye 1
candjîTayon-bodje latén « manica » (minme sinse).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /mãt͡ʃ/ /mɛ̃s/ (!!! a-z aveuri) (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /mãt͡ʃ/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
mantche | mantches |
mantche femrin
- (mot d' costire) boket d' on mousmint ki rascovere les bresses.
- Avou m' sitroupeye sipale, dji n' arive nén a stitchî m' bresse dins l' deujhinme mantche.
Ratourneures
candjî- coûte mantche : mantche ki n' vont ki disk' al mitan des bresses. Ene tchimijhe ås coûtès mantches. F. manche courtes.
- ritrossî ses mantches
- gn a des mantches a mete
- c' est ene ôte pwaire di mantches
- ci n' est nén des mantches po mes bresses
- våt mî bele panse ki bele mantche våt mî bén magnî ki s' bén abiyî.
- froter l' mantche (d' ene sakî) : sayî di s' fé bén vey di leye, pa tos les moyéns. On dit eto: platchter.
- aveur (ene sakî) e s’ mantche
- poleur conter sor lu.
- (tot djåzant å rvier) esse si innmi.
- Les Inglès, ki nos avént e leu mantche, vinît dner on côp d' mwin ås Espagnols — Dieudonné Salme (fråze rifondowe).
- F. "ne pas porter dans son coeur".
Ortografeyes
candjîRatournaedjes
candjîboket d' mousseure ki va so les bresses
Etimolodjeye 2
candjîTayon-bodje latén « manicus » (minme sinse)
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /mãt͡ʃ/ /maːt͡ʃ/ /mɛ̃t͡ʃ/ /mwɛ̃t͡ʃ/ Prononçaedje a radjouter (waitîz cial ådzo e hagnon «ortografeye») miersipepieuzmint e l’ notule ALW 1.58
- prononçaedje zero-cnoxheu : /mãt͡ʃ/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
mantche | mantches |
mantche omrin
- (usteye) droet boket ki mousse dins ene usteye, po poleur pougnî dvins.
- Dji m' a metou a planer l' mantche, et l' sicreper avou on boket d' vere — Robert Mathieu (fråze rifondowe).
- Po rawè l' mandrin do mantche k' a sketé, on meteut cobén li hatche dins l' feu.
Ratourneures
candjî- aveur li mantche : aveur li coye; fé berwete po poleur prouver ene sacwè.
- On-z a-st avou l' mantche — Émile Sullon (fråze rifondowe).
- on rén do tot avou on grand mantche : onk ki fwait di s' gueuye mins ki n' est bon a rén. On dit eto: on grand vantrin sins cawetes; on dji-vou-dji-n'-pou. F. prétentieux, suffisant, grande gueule.
- èn pont vleur di må a on mantche di schoupe : esse nawe.
- ossu biesse k' on mantche di broushe : foirt biesse.
- Franwal: ahåyant po: con comme la lune.
- ossu roed k' on mantche di schoupe ° :
- hossî °å mantche :
- laid mantche> onk k' on voet evi. On dit eto: laid hasse. F. sale mec, être répugnant, sinistre individu.
Parintaedje
candjî- emantchî, emantchaedje, emantcheu, emantchreye
- remantchî, remantchaedje
- dismantchî, dismantchaedje, dismantchåve