emantcheu
Etimolodjeye
candjîNo d’ fijheu do viebe : «emantchî».
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | emantcheu | emantcheus |
femrin | emantcheuse | emantcheuses |
emantchresse | emantchresses |
emantcheu omrin
- li ci k' emantche (dins onk des sinses do viebe).
- (pus stroetmint) onk k' endè djond èn ôte (ki lyi hape malignancieuzmint ene sacwè).