ofri
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « offerre » (minme sinse).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɔ.fʀi/ /ɔ.fʀy/ /ɔ.fʀœ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɔ.fʀi/
- Ricepeures : nén rcepåve
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | ofri / ofrixh |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | ofrixhoz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | ofrixhans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | ofrixhnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | ofrirè / ofrixhrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | ofrixheu |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | ofrixhe |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | ofri |
Ôtes codjowaedjes | come prusti |
ofri (viebe å coplemint)
- diner po fé plaijhi.
- Dji vs ofrixh mi vicåreye, mes béns, et tot mi amour. — Joseph Mignolet, « Al Bèle Fontinne », comèdèye di treûs akes, 1924, p.19 (fråze rifondowe).
- C' est l' pus bea des cados : ofrixhoz vosse sorire. — Andrée Flesch (fråze rifondowe).
- Les gazetes economikes s' ont volou raprepyî di leus lijheus, les gros d' l'industreye et lezî ofri les noveles 24 eures so 24, pol voye di leu copiutrece et ene waibe di racsegnes nén po rén. — Lucyin Mahin.
- (pus stroetmint) (mot d’ rilidjon) touwer (ene biesse) po fé plaijhi a on diè.
- Abråm leva ses ouys, i louca, et vola k' on bara aveut ses coines di prinjhes dins on bouxhnisse. I l' apiça po l' ofri et l' broûler estô di s' fi. — Lorint Hendschel, Li Djneze (ratournaedje).
Parintaedje
candjî(minme sourdant etimolodjike)
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîdiner po fé plaijhi
Pårticipe erirece
candjîofri omrin
- pårticipe erirece omrin do viebe « ofri ».
Codjowas
candjîofri | ofrixh |
ofri
- indicatif prezintrece, prumire djin do singulî, do viebe « ofri »
- kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece