lingaedje

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Calcaedje do francès « langage » (manire di cåzer), çou ki dene on mot avou l' bodje « lingue » ey avou l’ cawete « -aedje » (des sustantifs fwaits so des nos); li sinse est ene miete diferin, li vraiy bodje walon (linwe) n’ est nén la ; on tcherpetaedje pår walon åreut yeu dné * « linwaedje » ; li mot ni shût nén li spårdaedje del cawete -aedje, et dmorer « lingadje » so Lidje (waloniveuzmint, ci sereut * « linguèdje »)

Prononçaedje

AFE :
- diferins prononçaedjes : /lɛ̃.ɡɛt͡ʃ/ /lɛ̃.ɡat͡ʃ/ /lɛ̃.ɡaːt͡ʃ/ (betchfessî ae) (waitîz cial ådzo e hagnon «ortografeye») (minme prononçaedje cåzu pattavå)
  - (pa forcoridjaedje g/w) /lɛ̃.waːt͡ʃ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /lɛ̃.ɡat͡ʃ/
Ricepeures : lin·gaedje

Sustantif

singulî	pluriyal
lingaedje	lingaedjes

lingaedje omrin

manire di cåzer d’ on peupe, diferin des cis des ôtes peupes ki vikèt astok.
- Dj’ inme mî aveur on no flamind et disfinde li walon k’ on no pår walon et leyî dcweli m’ lingaedje — Marcel Slangen.
- Li lingaedje c’ est çou ki permete al djin, cwand ele a ene zine dins s’ cervea, del fé passer ås ôtes — Louis Baijot (fråze rifondowe).
- Les grand-ducås cåzèt co leu lingaedje paski les mwaisses di scole, les curés, les djudjes, les medcén, les indjenieurs l' ont todi cåzé et l' cåzèt co — Arthur Schmitz (fråze rifondowe).
manire di djåzer d’ ene djin, diferinne des djins ki vikèt avou leye.
- Come leu lingaedje est grossî !
(éndjolike) (avou elipe) lingaedje éndjolike.
- C’ est co des vîs programes sicrîts e lingaedje Fortran.

Ratourneures

lingaedje Defrecheux, lingaedje Dante, lingaedje Voltaire, lingaedje Shaekspeare, lingaedje Goethe, lingaedje Cervantes u lingaedje da Defrecheux… : florixheures po djåzer do walon, di l’ itålyin, do francès, di l’ inglès, di l’ almand, do castiyan.