langue

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Calcaedje do francès « langue », paski l’ walon n’ a nén stindou l’ sinse di « linwe » po « lingaedje ».

Prononçaedje

AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /lãːk/ (minme prononçaedje pattavå)
Ricepeures : nén rcepåve

Sustantif

singulî	pluriyal
langue	langues

langue femrin

(linwince) manire di s' fé comprinde, aprume tot cåzant, d' ene metowe trope di djins.
- Li sanscrit, c' est ene langue sacrêye di l’ Inde.
- I cnoxhe cwate cénk langues — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
- Bén conoxhe si langue doet permete a on Walon di mia djudjî, ey adon, di mia conoxhe eto les ôtès langues — Roger Viroux (fråze rifondowe).
- Bén vola ! Mi shonne t i, mi, ki nos dvréns fé ene pitite foice po-z aprinde a djåzer ene ôte langue ki l’ walon. — Paul-Henri Thomsin, ratourtnant Tchantchès, c'èst po rîre, 2023, p.6 (fråze rifondowe).

Notule d’ uzaedje

Sacwants scrijheus rinacnut po-z eployî « langue » e walon; on l' pout replaecî pa « lingaedje », mins on n' eployive måy « linwe » po ç' sinse la e 20inme sieke, èn uzaedje ki si stind e 21inme sieke emey les rcåzeus.