langue

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Calcaedje do francès « langue », paski l’ walon n’ a nén stindou l’ sinse di « linwe » po « lingaedje ».

Prononçaedje

• AFE :
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /lãːk/ (minme prononçaedje pattavå)
• Ricepeures : nén rcepåve

Sustantif

singulî	pluriyal
langue	langues

langue femrin

1. (linwince) manire di s' fé comprinde, aprume tot cåzant, d' ene metowe trope di djins.
   • Li sanscrit, c' est ene langue sacrêye di l’ Inde.
   • I cnoxhe cwate cénk langues — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
   • Bén conoxhe si langue doet permete a on Walon di mia djudjî, ey adon, di mia conoxhe eto les ôtès langues — Roger Viroux (fråze rifondowe).

Notule d’ uzaedje

Sacwants scrijheus rinacnut po-z eployî « langue » e walon; on l' pout replaecî pa « lingaedje », mins on n' eployive måy « linwe » po ç' sinse la e 20inme sieke, èn uzaedje ki si stind e 21inme sieke emey les rcåzeus.

Sinonimeye

lingaedje

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• langue : E34, O4, S0, S36 ^(lére)

E rfondou walon :

• langue : R10 ^(lére), R13

Li mot n’ est nén dins : C1, C106, C107

Ratournaedjes

manire di s' fé comprinde tot cåzant, d' ene metowe trope di djins Loukîz a : lingaedje

• Francès : langue ^(fr)

Waitîz eto

Lijhoz l’ årtike langue so Wikipedia

Francès

Sustantif

singulî	pluriyal
langue	langues

langue femrin

1. (antomeye) linwe.
2. (linwince) langue (mot scrît e francès come e walon, mins prononcî diferinnmint), lingaedje.