epoûsler
Etimolodjeye
candjîBodje « poûs- » (« poûssire »), avou l’ betchete « e- » des viebes, avou l’ cawete di codjowaedje « -ler » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɛ.puːs.ˈle/
- (pa rfrancijhaedje) /e.pus.ˈle/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɛ.puːs.ˈle/
- Ricepeures : e·poûs·ler
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | epoûslêye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | epoûslez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | epoûslans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | epoûslêynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | epoûslêyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | epoûsléve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | epoûslêye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | epoûslé |
Ôtes codjowaedjes | come tchicter |
epoûsler
- (viebe å coplemint) covri di poûssire, di farene.
- Ki fjhoz vs don, pa, vos m' epoûslez tote — Motî Forir (fråze rifondowe).
- I m' epoûslêye — Motî Haust (fråze rifondowe).
- On molén al farene epoûslêye tot l' vijhnaedje — D.T.W.
- Alez fé vos mannestés a l' ouxh, vos epoûslez tos mes meubes — D.T.W.
- Leye pus rodje k' ene crissôte,
Lu pus blanc ki l' farene k' epoûsléve si sårot— Joseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.83 (1929), "Li molin dè vî Stiène" (1925) (fråze rifondowe).
- (viebe å prono) si covri di poûssire.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Parintaedje
candjî- epoûslé
- epoûslaedje
- apoûsler
- Loukîz a : « poussire »
Contråve
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- èpoûs'ler : E1, E21
- èpoûsseler : E1, E2, E34
- èpoûsler; èpoûsselè : C1, C13
Sipårdaedje do mot
candjîRatournaedjes
candjîcovri di poussire
- Francès : empoussièrer (fr), couvrir de poussière
si covri di poussire
- Francès : s’empoussièrer (fr)