dimorer

Walon (Rifondou)

Plinne cogne	Spotcheye cogne
dimorer /dimɔʀe/	dmorer /nmɔʀe/

AFE :
- diferins prononçaedjes : /di.mɔ.ˈʀe/ /di.mɔ.ˈʀɛ/ /dy.mɛ.ˈʀe/ Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /di.mɔ.ˈʀe/
Ricepeures : di·mo·rer

dimorer

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	d(i)meure
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	d(i)morez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	d(i)morans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	d(i)meurnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	d(i)meurrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	d(i)moréve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	d(i)meure
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	d(i)moré

(v. sins coplemint) aveur si måjhone, si lodjisse.
- I dmorèt a Brussele dispu ene tchôde.
(v. sins coplemint) lodjî on moumint a.
- Il î ont dmoré sacwants moes.
(aidant viebe) èn nén candjî.
- Bén i dmeure mo djonne.
- Ses fniesses a colebales,
  N' ont k' des bokets d' cwåreas,
  Et s' rowe, vete di mossea,
  Dimeure todi mouwale— Joseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.82 (1929), "Li molin dè vî Stiène" (1925) (fråze rifondowe).
(v. sins coplemint) nén bodjî d' ene sawice.
- A ! Si dj’ aveu des rintes, ou kéke moyén d’ poleur
  Viker sins fé l’ bracneu, dji dmeurreu e m’ manaedje. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.188, “Li Brac’neu” (fråze rifondowe).
(v. sins djin) n' aveur pus ki (dins ene soustraccion, cwand on-z a tot rsaetchî).
- Deus foû d' shijh, cwè çk' i dmeure?