Loukîz eto : disdjuner.
Alofômes di d(i)-
Plinne cogne Sipotcheye cogne
didjuner ddjuner

Etimolodjeye

candjî

Do viebe « djuner » avou l’ betchete « di- » di disfijhaedje çou ki dene on mot avou l’ cawete « -er ».

Prononçaedje

candjî
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) didjue
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) didjuez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) didjuans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) didjunut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) didjurè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) didjuéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) didjue
pårt. erirece (dj’ a, vos av) didjué
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

didjuner

  1. (v. sins coplemint) magnî å matén.
    • Il est evoye didjuner el bele plaece.
    • Popa ddjunéve todi a set eures, et ridjuner a nouv.
    • Les årtisses vikèt come les ritches,
      I ddjunèt l' ådinner. Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Les artistes" (fråze rifondowe).
    • Dj' a ddjuné, pu rwaitî çou k' gn aveut dins l' frigo Lucien Somme (fråze rifondowe).
  2. (viebe å coplemint) diner a magnî å matén a (ene djin, ene aclevêye biesse).
    • Av dedja ddjuné les tchvås ?
    • C' est Rôzene ki va ddjuner les poyes avou si ptite banslete di frumint Joseph Calozet (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

(diner a magnî å matén a ene biesse) : sognî

Mots vijhéns

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
magnî å matén

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
didjuner didjuners

didjuner omrin (infinitif sustantivrece)

  1. eurêye d' å matén.
    • Cwè vôrîz po vosse didjuner, des fadêyes ou ene brijheye ?

Mots vijhéns

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
eurêye d' å matén

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike didjuner so Wikipedia