djune
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « iēiūnium » (minme sinse).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /d͡ʒyn/ /d͡ʒən/
- (pa rfrancijhaedje) /d͡ʒœ̃n/ /ʒœ̃n/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /d͡ʒyn/
- diferins prononçaedjes : /d͡ʒyn/ /d͡ʒən/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
djune | djunes |
djune omrin
- longue termene k' on n' magne nén et n' nén boere, nerén foumer, motoit bén, etch.
- Li 24 di decimbe, gn aveut djune et abtinince di tchå.
- Mins les nanxhes des viyès djins do viyaedje, c’ est d’ ni magnî fok des djotes tot l’ tins do cwareme, adon ki l’ Djoû d’ Bon Dvénr c’ est pår djune — Gabriyel & Gabriyel.
- Ci n' est nén ouy djune, c' est seulmint abtinince di tchå — Motî Forir (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjî- tini a djune
- Ene vatche tinowe a djune, ele djéreye sol magnî des ôtes; ele lance après — JJGbv (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjîRatournaedjes
candjîlongue termene k' on n' magne nén
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike djune so Wikipedia