aroker
Etimolodjeye
candjîViebe fwait so l' etroclaedje "a rok" : divancete a + bodje «rok» (rotche); çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /a.ʀɔ.ˈke/ /a.ʀɔ.ˈkɛ/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.ʀɔ.ˈke/
- Ricepeures : aro·ker
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | aroke |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | arokez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | arocans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | arocnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | arocrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | arokéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | aroke |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | aroké |
Ôtes codjowaedjes | come viker |
aroker
- (viebe å coplemint) agritchî, moussî dins (on rok, la k' on dmeure astok).
- Sortot po l' camionete di police k' esteut arestêye djusse padvant l' måjhon; dji l' aveu aroké e fjhant m' tournant volegåz dissu l' voye — Jean Goffart (fråze rifondowe).
- (v. sins coplemint) dimorer astok.
- Les mots aroként dins d' garguete, et s' î aler catchî come po s' fote di lu — Lucien Somme (fråze rifondowe).
- ((viebe å prono)) si vni caler.
- Ès-n amçon s' a vnou aroker dins m' goyî; il a cachî d' l' rissaedtchî, mins a sketé l' boket d' fier — Jean Goffart (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîsi vni caler
- Francès : se planter (fr), s'échouer (fr)