minti
Etimolodjeye
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « minti », el pout stitchî vaici. çou ki dene on mot avou l’ cawete d’ infinitif « -i » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes :
- /mɛ̃.ˈti/ /mɛ̃.ˈtœ/
- (pa rfrancijhaedje) /mã.ˈti/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /mɛ̃.ˈti/
- diferins prononçaedjes :
- Ricepeures : min·ti
Viebe
candjî| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | minti / mintixh |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | mintixhoz |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | mintixhans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | mintixhnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | mintirè / mintixhrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | mintixheu |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | mintixhe |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | minti |
| Ôtes codjowaedjes | sipepieus tåvlea |
minti (v. sins coplemint)
- dire åk ki n’ est nén l’ veur, tot l’ sepant bén.
- Ti dis k’ t’ î as stî ayir ; åy mins t’ as minti.
- Mågré k' i brait po k' on l' etinde,
Les djudjes savèt k' il a minti ; — HFbl, (ratourné do francès), 1843, p.10 (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjîParintaedje
candjî- minte, mintreye
- minteu, minteuse, mintresse
- mintixhaedje
- mintiveuzmint
- contruminti
- disminti, dismintixhaedje
- riminti
Sinonimeye
candjîbourder, conter des coyes, raconter des carabistouyes.
Ortografeyes
candjîRatournaedjes
candjîdire åk ki n’ est nén l’ veur
Pårticipe erirece
candjîminti (nén candjåve)
- Pårticipe erirece do viebe « minti ».
- Ti dis k’ t’ î as stî ayir; åy mins t ’ as minti.
Ratourneures
candjî- t’-as-minti : djeu d’ efants la k’ on doet discovri cwand çou k’ est dit est l’ veur ou nén (ey adon, criyî t’ as minti).
- djouwer å t’-as-minti.
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :