Loukîz eto : ddjuner.

Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « ieiunare » (minme sinse).

Prononçaedje

candjî
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) djune
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) djunez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) djunans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) djunnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) djunrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) djunéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) djune
pårt. erirece (dj’ a, vos av) djuné
Ôtes codjowaedjes come bouter

djuner

  1. (v. sins coplemint) ni nén magnî sol tins d' ene termene.
    • Li ci k' overe ni sondje waire nén a djuner. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Bon cour ni pout minti", p.74 (fråze rifondowe).
  2. (v. sins coplemint) (mot d’ rilidjon), (mot d’ medcén) ni rén magnî po des råjhons rlidjeuses ou dzo l' ôre d' on méde.
    • Li Bon Diu a djuné cwarante djoûs. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Djuner par ôre do docteur. Motî Forir (fråze rifondowe).
  3. (v. sins coplemint) moens magnî, si spani di sacwants féns mets so l' cwareme.
    • Djuner tot l' cwareme. Motî Forir (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. fé djuner : meskeure l' amagnî.

Parintaedje

candjî

Contråve

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

Ratournaedjes

candjî
ni nén magnî sol tins d' ene termene
ni rén magnî po des råjhons rlidjeuses, dzo l' ôre do docteur
moens magnî, si spani di sacwants féns mets so l' cwareme