Etimolodjeye

candjî

Bodje « couyon » avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) couyone
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) couyonez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) couyonans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) couyonnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) couyonrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) couyonéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) couyone
pårt. erirece (dj’ a, vos av) couyoné
Ôtes codjowaedjes come bouter

couyoner

  1. (viebe å coplemint) djouwer on toû a (ene sakî).
    • I m' a couyoné.
    • Saiss bén cwè, DJules? Por mi, li curé est co a nos couyonerPaul-Henri Thomsin, ratournant "Li vî bleu" da François Walthéry & Raoul Cauvin, 1980 (fråze rifondowe).
  2. (v. sins coplemint) conter des couyonådes po rire, minti.
  3. (v. sins coplemint) conter des mintes po tromper.

Parintaedje

candjî
    • C’èst dès tièsses di cabu, sovint dès couyoneûs,
      Mins di Lîdje à Tournaî, di Auve jusqu’à Arlon,
      S’ i d’visenut ôtrumint, i n’ sont jamaîs pèneûs
      Do causè ârdimint leû bia linguadje walon
      — Jean-Paul Daussain, Amon nos-ôtes lès walons.

Sinonimeye

candjî
djouwer on toû a  Loukîz a : « groujhî »

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
djouwer on toû a
dire des mintes po rire
dire des mintes po tromper