Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « cinis » , « cineris » (minme sinse) mot cité dins l’ FEW 2 684.

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
cinde cindes

cinde femrin (pus sovint eployî å pluriyal)

  1. noere poûssire ki dmeure après on feu.
    • On dovere li fåde d’ on costé po l’ leyî rafroedi et cwand c’ est fwait, on cmince a ramasser les froedès cindes Louis Baijot (fråze rifondowe).
    • Mi djårdén a deus binetes
      Ene di fleurs, ene di cabus
      E mitan, ene pî-sinte di cindes
      Å dbout, on cwåré paxhi. Jacques Desmet (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. mierkidi des cindes
  2. esse so des tchôdès cindes

Parintaedje

candjî

Mots d’ aplacaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
noere poûssire ki dmeure après on feu