cinde
(Redjiblé di cindré)
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « cinis » , « cineris » (minme sinse) mot cité dins l’ FEW 2 684.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /sɛ̃t/ /sɛːt/ /sɛt/ /sat/ /sad/ /sɛ̃n/ /sɛn/ /sœn/ /san/ miersipepieuzmint e l’ notule ALW 1.7 (36 prononçaedjes)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /sɛ̃t/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
cinde | cindes |
cinde femrin (pus sovint eployî å pluriyal)
- noere poûssire ki dmeure après on feu.
- On dovere li fåde d’ on costé po l’ leyî rafroedi et cwand c’ est fwait, on cmince a ramasser les froedès cindes — Louis Baijot (fråze rifondowe).
- Mi djårdén a deus binetes
Ene di fleurs, ene di cabus
E mitan, ene pî-sinte di cindes
Å dbout, on cwåré paxhi. — Jacques Desmet (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjîParintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjînoere poûssire ki dmeure après on feu