cène
Prononçaedje
candjî- AFE : /sɛn/
Etimolodjeye 1
candjîLoukîz a : « cinde ».
Sustantif
candjîcène femrin
- cinde.
- Më djârdén a deûs bënètes
One dë fleûrs, one dë câbës
È mëtan, n' pîssinte dë cènes
Au d'bout, on caré pachë — Jacques Desmet.- Mi djårdén a deus binetes
Ene di fleurs, ene di cabus
E mitan, ene pî-sinte di cindes
Å dbout, on cwåré paxhi.
- Mi djårdén a deus binetes
- Më djârdén a deûs bënètes
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Etimolodjeye 2
candjîLoukîz a : « cene » .
Sustantif
candjîcène femrin
- todi dins l’ ratourneure «li cène», «el cène», «il cène».
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- cène : G202 p. 171