cavayî
Etimolodjeye
candjîBodje « cavaye », avou l’ betchete « î- » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ka.va.ˈjiː/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ka.va.ˈjiː/
- Ricepeures : ca·va·yî
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | cavaye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | cavayîz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | cavayans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | cavaynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | cavayrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | cavayive |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | cavaye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | cavayî |
Ôtes codjowaedjes | come waitî |
cavayî
- (v. sins coplemint) voyaedjî, si pormoenner a cavaye so on tchvå.
- On djoû k' ele cavayive sol levêye di Loncin
Shuvowe di s' domestike, Djan, on bon enoncint,
Li tchvå hene do cou - crak - a, c' e-st ene mizere. — Joseph Kinable, Les crostillons (1889), "L’agilité del baronne", p.15 (fråze rifondowe).
- On djoû k' ele cavayive sol levêye di Loncin
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîcavayî
- Francès : chevaucher (fr)
cavayî