vindjî
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « vindicare » (dimander djustice).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /vɛ̃.ˈd͡ʒiː/
- Ricepeures : vin·djî
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | vindje |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | vindjîz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | vindjans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | vindjnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | vindjrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | vindjive |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | vindje |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | vindjî |
Ôtes codjowaedjes | come waitî |
vindjî
- (viebe å coplemint) fé ene laide keure, pacô lonmint après, a ene sakî k' aveut margougnî onk ki vos veyoz voltî.
- (I dvént todi) vindjî l’ moirt d’ on parint — Motî d’ Cînè (fråze rifondowe).
- (Dj' åreu volou) vindjî m' camaeråde — Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
- Si c’ est vos k’ doet l’ vindjî, fårè mete des berikes
Po n’ pus tirer deus côps ! — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.191, “Li Brac’neu” (fråze rifondowe). - Les djins n' oizént vinde les Grignous peu k' i n' s' årént yeu vindjî — Gaston Lucy (fråze rifondowe).
- (viebe å prono) : Loukîz a : « si vindjî ». Loukîz a : «si vindjî»
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîrifé do må po do må
Pårticipe erirece
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | vindjî | vindjîs |
femrin | vindjeye | vindjeyes |
vindjî omrin
- Pårticipe erirece omrin do viebe "vindjî".
- Les djins n' oizént vinde les Grignous peu k' i n' s' årént yeu vindjî — Gaston Lucy (fråze rifondowe).