vindjince
Sustantif
candjîvindjince femrin
- ratacaedje d' ene sakî ki vs a fwait do må, po nd î rfé l' parey. Waitîz a: vindjî.
- dji ténrè m' vindjince on djoû ou l' ôte.
- On voet l’ laide vindjince ki blawtêye.
Leu hinne si toize a leus amours !— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.35, “Battaye di Feumme !” (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :