Loukîz eto : pougne.

Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « pugnus » (minme sinse).

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
pougn pougns

pougn omrin

  1. (antomeye) mwin serêye (po mancî, po bouxhî, po catchî ene sacwè, po djouwer).
    • Dj’ endè a veyou s’ adjeni sol pavêye,
      Divant ene potale, priyî, djemi, plorer
      Mostrer leus pougns, dire totes sôres di boignreyes. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.116, “Li Cholèrâ” (fråze rifondowe).
    • I s’ adjixheut di mete on pougn so l’ ôte, a troes cwate djouweus Lucyin Mahin, dins: Li djeu d’ astaplaedje des pougns.
  2. côp dné avou l' mwin insi.
    • Vos åroz des pougns a vosse gueuye.
    • Et d’ine hope, i roufla d’vins les brouhisses come on dj’vå d’brid’lé
      — Colowe d’infér!… brèya Biètrand, tot l’man’çant d’on pogne. Colowe d’ infér vormint !…Joseph Mignolet, Li payis des soteas (1926), p.51.

Ratournaedjes

candjî
  1. fé d’ ses pîs et d’ ses pougns
  2. aveur li pougn djus / awè l’ pougn djus

Parintaedje

candjî

Mots d’ aplacaedje

candjî
    • C’est vrêy’, dj’a ’ne fèy’ riçû on côp d’ pogne d’ine bèle crapaute qui n’ mi riv’néve ninJoseph Vrindts, Tot tûsant (1924), On mâ Sègnî.

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
mwin serêye

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike pougn so Wikipedia