pougn
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « pugnus » (minme sinse).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /puɲ/ /pɔɲ/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /puɲ/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
pougn | pougns |
pougn omrin
- (antomeye) mwin serêye (po mancî, po bouxhî, po catchî ene sacwè, po djouwer).
- Dj’ endè a veyou s’ adjeni sol pavêye,
Divant ene potale, priyî, djemi, plorer
Mostrer leus pougns, dire totes sôres di boignreyes. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.116, “Li Cholèrâ” (fråze rifondowe). - I s’ adjixheut di mete on pougn so l’ ôte, a troes cwate djouweus — Lucyin Mahin, dins: Li djeu d’ astaplaedje des pougns.
- Dj’ endè a veyou s’ adjeni sol pavêye,
- côp dné avou l' mwin insi.
- Vos åroz des pougns a vosse gueuye.
- Et d’ine hope, i roufla d’vins les brouhisses come on dj’vå d’brid’lé
— Colowe d’infér!… brèya Biètrand, tot l’man’çant d’on pogne. Colowe d’ infér vormint !…— Joseph Mignolet, Li payis des soteas (1926), p.51.
-
presse a dner on côp d' pougn
Ratournaedjes
candjîParintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjî- C’est vrêy’, dj’a ’ne fèy’ riçû on côp d’ pogne d’ine bèle crapaute qui n’ mi riv’néve nin— Joseph Vrindts, Tot tûsant (1924), On mâ Sègnî.
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîmwin serêye
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike pougn so Wikipedia