antomeye
-
(Sinse 1) Eskelete.
-
(Sinse 2) Foirt maigue djin.
-
(Sinse 3) Syince.
-
(Sinse 4) Nowisté.
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « anatomie » (au cmince dins l’ sinse di « djin tote nowe »).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /an.tɔ.ˈmijː/ /a.na.tɔ.ˈmijː/ /a.na.tɔ.ˈmiː/ (betchfessî ey, halcrosse rîlêye)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ã.tɔ.ˈmɛj/ ou /an.tɔ.ˈmɛj/ (waire u nén prononcî insi å 20inme sieke)
- Ricepeures : an·to·meye
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
antomeye | antomeyes |
antomeye femrin
- ashonna des oxheas d’ ene sakî.
- (imådjreçmint) distchårné spér.
- Vos årîz dit ki l’ antomeye del moirt vineut do passer dvant ses ouys. — Joseph Mignolet, « Li tchèsturlinne dèl Bèle Rotche, 1922, p.12 (fråze rifondowe).
- djin foirt maigue, foirt etike.
- Loukîz cisse pôve feme, ele est come ene antomeye. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Li pôve moite k’ esteut la,
Diveut aveur rveyou bén des doûcès sovnances,
Ca mågré l’ antomeye, ki vs mete divins les transes
Ele aveut so ses lepes, li restant d’ on riya— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.24, “Vîx Souv’nir” (fråze rifondowe).
- (noûmot pa stindaedje do sinse) (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 2000) (no d’ syince) (nén contåve) syince ki studeye li coir des djins et des biesses.
- (imådjreçmint) nowisté.
Sinonimeye
candjî- (ashonna des oxheas) : skelete
Dizotrins mots
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîWaitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike antomeye so Wikipedia