Dobès rfondowes
lurson   nierson

Etimolodjeye

candjî

Bodje « urson », avou atroclaedje di l' årtike « l’ ».

Prononçaedje

candjî

(lurson, nierson & fômes nén atroclêyes)

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
lurson lursons

lurson omrin

  1. (no d’ biesse ås tetes) pitite biesse ås tetes avou des picas so tot l’ coir, apus ki l’ tiesse, ki l’ sincieus no, c’ est : Erinaceus europaeus.
    • Li lurson rdresse ses picots Motî Alphonse Massaux (fråze rifondowe).
    • On n' a ki l' bén k' on s' fwait dit-st i l' lurson
      Ki s' frotéve so les coxhes d' on ramon Jean-Pierre Vervier (fråze rifondowe).
    • Avou s' djaive pitlêye do solo, et ses mashales plakêyes di rosseas poyaedjes, ossu roeds ki des stitchants d' lurson, Biertrand ravizéve li pus fel bôdård do monde Joseph Mignolet, "Li payis des soteas", 1926 (fråze rifondowe).
  2. (mot d’ zolodjeye) ôte biesse del minme famile (irsonidîs), ki vike foû d’ l’ Urope.
  3. ome ene miete toursiveus.
    • A « Intrez don », nos estans de clapants istoryins, et minme des etnolokes ; on pô lursons, tolminme François Nyns (fråze rifondowe).
  4. (mot des cinsîs) sôre d’ îpe.
  5. (ahesse di manaedje) sôre di broushe po ramoner les tchminêyes.

Ratourneures

candjî
  1. awè des tchveas come des picots d' nierson
  2. esse come on nierson k' a stî broushté å rvier
  3. aveur ene tignasse di lurson : aveur des tchveas diswåkîs come ene tignasse di lurson.
    • — On brogn’rè l’Tempe, pusqu’i dit qu’Diu n’acompte qui l’åme:
      Brèya st-on djâle qu’aveût st-ine tignasse di lurson.
      Et l’såle — gayoûle di påpigåyes
      Qu’on baraquî man’cèye —
      S’impliha d’èclameûrs…
      Joseph Mignolet, "Li tchant del croes", 1932, p. 81.

Mots d’ aplacaedje

candjî

Dizotrins mots

candjî

Ortografeyes

candjî

(lurson, nierson & fômes nén atroclêyes)

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
Erinaceus europaeus ou indje vijhene

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike lurson so Wikipedia