efortchî
Etimolodjeye
candjîBodje «fortch» (fotche), avou l’ betchete « e- » d’ ecloyaedje des viebes, avou l’ cawete di codjowaedje « -î » des viebes
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | efotche / efortcheye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | efortchîz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | efortchans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | efotchnut / efortcheynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | efotchrè / efortcheyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | efortchive |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | efotche / efortcheye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | efortchî |
Ôtes codjowaedjes | come fortchî |
efortchî (viebe å coplemint)
- apicî avou ene fotche.
- Fine ferdoméve et djurer les cint diåles di l' infier di les vni efortchî divant k' i n' euxhnuxhe tot sacraminté dins l' vijhnåve — Émile Gilliard, Su lès trîs dès Golètes, p. 22 (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîefortchî
- Francès : enfourcher (fr)