Plinne cogne
Spotcheye cogne
dihessî
/dihɛsiː/
dhessî
/thɛsiː/

Etimolodjeye

candjî

Bodje vî francès « ess- » (avou on ristitchî H po stoper l’ ahiket) avou l’ betchete « di- » (ki fwait fé l’ accion) des viebes ey avou l’ cawete di codjowaedje «  » des viebes.

Prononçaedje

candjî
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) dihesse
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) dihessîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) dihessans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) dihesnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) dihesrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) dihessive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) dihesse
pårt. erirece (dj’ a, vos av) dihessî
Ôtes codjowaedjes come waitî

dihessî

  1. rissaetchî les ahesses d' ene sakî.
    • DONÉ. – Vos n’ avoz nén del påsse ? Dji vs è va dner !
      MATÎ. – Dji vis vou nén dhessî. Henri Simon, « Sètche, i bètche » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.45 (fråze rifondowe).

Contråve

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Pårticipe erirece

candjî
singulî pluriyal
omrin dihessî dihessîs
femrin dihesseye dihesseyes

dihessî omrin

  1. Pårticipe erirece omrin do viebe "dihessî".

Addjectif

candjî
singulî pluriyal
omrin dihessî dihessîs
femrin padrî dihesseye dihesseyes
femrin padvant dihesseye dihesseyès

dihessî omrin

  1. sins çou k' i fåt po viker, po-z ovrer.
    • Dj’ a dmanou mouwea ; dj’ a dmanou sins djåzer ; mins estant dhessî d’ tos mes bins, mi doleur mi fwait piede li tiesse Ratournaedje des såmes, p. 64 (fråze rifondowe).
    • On crikion k’ aveut tchanté tot l’ esté
      Si trova foirt dihessî
      Cwand l’ bijhe el vina hagnî — Charles Duvivier de Streel, ratournant Li copixhe et l' cok d' awousse da Lafontinne (fråze rifondowe).
    • Li cok d’ awousse k’ a tchanté
      Djoyeuzmint tot l’ esté
      Si trouve bén dihessî
      Cwand l’ bijhe a-st arivé Marcel David, ratournant Li copixhe et l' cok d' awousse da Lafontinne, etot lijhant des ôtes ratournaedjes lidjwès (fråze rifondowe).