Etimolodjeye

candjî

Bodje « banc », avou l’ cawete « -åd » (cogne « banc-ard(s) » sorlon l’ ALW9 p. 147).

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
bancåd bancåds

bancåd omrin

  1. (mot des cinsîs) (vî mot)
    1. cåde di bwès radjouté sol plantchî do tchår, ou so les rujhales, po l’ ralårdji et aveur dipus d’ poirtance po tcherdjî å four, ås djåbes, å boteas, ås faxhenes.
      • On s’ ashieut tertotes sol bancåd, les pîs ki cabloncént et les tchveas e l’ air. Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece.
      • On s’ ashieut so l’ bancåd po-z aler ås tchamps, et sol cawe do tchår cwand on rivneut avou l’ tcherêye.
    2. (pus sovint eployî å pluriyal) longue båre di ç’ cåde la.
      • I fårè rmete les bancåds po-z aler tcheryî å four.
  2. (noûmot pa stindaedje do sinse) (mot d’ medcén) civire po poirter on coixhî.

Parintaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13, E203

Ratournaedjes

candjî
cåde di bwès po les tchårs
civire po les coixhîs

Waitîz eto

candjî
  •   Lijhoz l’ årtike tchår so Wikipedia