djåbe
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje tîxhon « garba » vî lingaedje d’ oyi « jarbe »
-
djåbe di deur frumint
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
djåbe | djåbes |
djåbe femrin
- (mot des cinsîs) troke di fistous (avou les påtes) d' ene dinrêye, raloyîs.
- Il aveut ståré ene djåbe d' avoenne, et leyî des påtes al tere; et on l' a rdingué po ça.
Parintaedje
candjîMots vijhéns
candjîOmofoneye possibe
candjî/ʤaːp/ : diåle
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : R13