Etimolodjeye

candjî

Do viebe « rindjî », avou l’ betchete « a- » des viebes (sorwalonde avou -IN- pol calcaedje do francès -AN-).

Prononçaedje

candjî
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) arindje
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) arindjîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) arindjans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) arindjnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) arindjrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) arindjive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) arindje
pårt. erirece (dj’ a, vos av) arindjî
Ôtes codjowaedjes come waitî

arindjî (viebe å coplemint)

  1. rindjî, mete en ôre, si rmete d' acoird.
    • Arindjî les bidons, les sacwès.
  2. ahåyî.
    • Ça n' m' arindje nén di vs vini passer cweri semdi.
  3. (måhonteuzmint) cougnî avou (ene sakî).
    • Adon, l' ass arindjî, li cene d' ayir å niût?
  4. (viebe å prono) :  Loukîz a : « s’ arindjî ».  Loukîz a : «s' arindjî».

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
rindjî
ahåyî

Addjectif

candjî
singulî pluriyal
omrin arindjî arindjîs
femrin padrî arindjeye arindjeyes
femrin padvant arindjeye arindjeyès

arindjî omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. metou d' acoird.
    • Vos voloz djåzer do scrinî et do pondeu ? C’ est co ene afwaire d’ arindjeye. Henri Simon, « Janète » 1911, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.133 (fråze rifondowe).
  2. plaecî comifåt.
    • Li comissaire ala prinde on cårton foû des ôtes k' estént arindjîs so on perpite et stitcha a s' camaeråde ene lete k' i vneut do prinde foû. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.75-76 (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

candjî
metou d' acoird
plaecî comifåt