apotiker
Etimolodjeye
candjîBodje « apotik- » (« apoticåre »), avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /apɔ.tɪ.ˈke/ /apɔ.ti.ˈke/ /apɔ.ti.ˈkɛ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /apɔ.ti.ˈke/
- Ricepeures : a·po·ti·ker
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | apotike |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | apotikez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | apoticans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | apoticnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | apoticrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | apotikéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | apotike |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | apotiké |
Ôtes codjowaedjes | come viker |
- (viebe å coplemint) fé ene sacwè pa si ovraedje, si fjhaedje.
- Dji n' voe nén cmint il a-st apotiké çoula. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- On n' sait waire çou k' c' est d' apotiker on diccionaire. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Vosse capote est må apotikêye. — Motî Haust (fråze rifondowe).
- I s’diva bin fé ine îdèye portant, al fin dès fins : ni valéve-t-i nin mîs dè d’ner a l’Inn’mi ine saqwè d’bê èt d’bon èt d’djusse, qui d’lî lèyî apotiker a costé ine keûre di calinerèye ? — Arthur Xhignesse.
- (viebe å coplemint) (mot d’ medcén) fé cmander ene drouke.
- Po-z aswadji l’ må ki vs sitrouke,
S’ èn ôte apotike des droukes,
Si bounes ki, tolminme, vos dhotez, — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « On fait çou qu’on pout po viker», 1922, p.125 (fråze rifondowe).
- Po-z aswadji l’ må ki vs sitrouke,
Mots d’ aplacaedje
candjîSinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîfé ene sacwè pa si ovraedje, si fjhaedje