wignî
Walon (Rifondou)
candjî
Etimolodjeye 1 candjî
Disfondowe di “hiner” (> hinyî > winyî) (etimolodjeye nén acertinêye)
Viebe candjî
| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | wigne |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | wignîz |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | wignans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | wignnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | wignrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | wignive |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | wigne |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | wignî |
| Ôtes codjowaedjes | come waitî |
wignî
- (v. sins coplemint)
- (viebe å coplemint)
- piter (ene sakî) tot hinant do cou.
- Ni va nén dé l' cavale k' a on polin: ti t' frès wignî.
- piter (ene sakî) tot hinant do cou.
Parintaedje candjî
Sipårdaedje do mot candjî
Ratournaedjes candjî
Loukîz a : hiner do cou
Pårticipe erirece candjî
wignî omrin
- Pårticipe erirece omrin do viebe "wignî".
Etimolodjeye 2 candjî
Bodje almand « Weinen » « plorer », ou foû d' on mot brut (etimolodjeye nén acertinêye).
Viebe candjî
wignî (v. sins coplemint)
- crîner.
- I gn a l' rowe ki wigne, el fåt-st ecråxhî — Motî Haust (fråze rifondowe).
- On dièrain côp d’ gorê, lès-omes è sèront maîsses !
Ossu, vola qu’èl keûhisté dèl matinêye,
on-z-ôt wîgnî ’ne saqwè, londjinn’mint, come ine plainte
— Henri Simon (fråze rifondowe). - Mins, come i d’meûre co dès groubiotes
qui l’îpe roûvèye, li pèsante wèle
passe tot wîgnant sol tére tote hole
èt v’s-èl sipate tot come on dègn
— Henri Simon, Li pan dè Bon Diu, Li sèmèdje. - Dj' acours al rowe ki s' dispiete tot wignant.
Dji m' tape å lådje et rimplixhe li bassene,
Tchôke ås aiyetes po fé rire li mônî
— Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 108 (fråze rifondowe).
- fé rexhe des criyas d' plinte tot djåzant di sacwantès biesses (rnåds, tchéns).
Parintaedje candjî
Ortografeyes candjî
Ratournaedjes candjî
Pårticipe erirece candjî
wignî (nén candjåve)
- Pårticipe erirece do viebe « wignî ».