Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « violare » (minme sinse), çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Prononçaedje

candjî
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) viole
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) violez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) violans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) violnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) violrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) violéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) viole
pårt. erirece (dj’ a, vos av) violé
Ôtes codjowaedjes come bouter

violer (viebe å coplemint)

  1. (sessouwalité) coûtchî avou ene feme ki n' vout nén, sovint waeraxhmint u avou des mançaedjes
    • I l' ont violé al tournêye,
      Come si c' esteut ene novele marieye Quatre dialogues de paysans (1631-1636), eplaidî pa Jean Haust (fråze rifondowe).
    • Tot cwitant, les sôdårds ont piyî et violé Motî Forir (fråze rifondowe).
  2. (djustice) èn nén respecter ene lwè.
    • Il a violé s' siermint Motî Forir (fråze rifondowe et rarindjeye).

Ratourneures

candjî
  1. ele ni pout må d' esse violêye si dit d' ene kimere nén foirt bele.

Parintaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

foirci

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

candjî
coûtchî d' foice avou (ene kimere ki n' vout nén)

violer

  1. violer (mot scrît e francès come e walon, mins prononcî diferinnmint).