Loukîz eto : vantér.

Etimolodjeye

candjî

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « vanter », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

candjî
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) boute
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) boutez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) boutans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) boutnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) boutrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) boutéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) boute
pårt. erirece (dj’ a, vos av) bouté
Ôtes codjowaedjes come bouter

vanter (viebe å coplemint) (å prono : si vanter)

  1. dire do bén d’ ene sakî, d’ ene sacwè, pol fé bén vey, pol mete ådvant d’ tot.
    • Vos vnoz co vanter vo martchandijhe ? Motî d’ Nivele, a « mèprijî » (fråze rifondowe).
    • I fåt todi k' i vante ses efants. Motî Gilliard (fråze rifondowe).
    • Des linreas dismelant l’ rapiguele
      Li grosse saedje-dame, k’ ode li dringuele
      Kimince a vanter l’ djonne gurzeaMartin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.129, « C’èst-on valèt !» (fråze rifondowe).
    • Leyîz m' vis tchanter bele aiwe d' Oûte di m' cour,
      Come èn amoureus vante si binamêye ;
      Puski vos nos dnez vosse meyeuse hinêye
      Leyîz m' vis inmer d' on tinrûle amour ! — , Tchanson po l’êwe d’Oûte, (1947), p. 157 (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
dire bråmint do bén di
  •   Francès : vanter (fr)