vantijhe
Etimolodjeye
candjîSustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
vantijhe | vantijhes |
vantijhe femrin
- Paroles ou caracteres des bråcleus, des vantårds.
- C' est pa vantijhe k' i dit ça.
- Si vantijhe e-st assomante.
- Totes les vantijhes et les antchous
Ki Pire et På dit so nosse conte,
Est bén sot cila ki les aconte— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.19, “Avâ l’ Aiwe” (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîvantijhe
- Francès : vantardise (fr), vanterie (fr)