Etimolodjeye

candjî

Bodje « troejh- » ‎(« troes ») avou l’ cawete « -inne ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
troejhinne troejhinnes

troejhinne femrin

  1. a pô près troes.
    • I fårè co ene troejhinne di djoûs po fé do bon four. Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
    • Portant après ene troejhinne di toûs, Vera s’ aveut-st adû å tournaedje del grande rowe. Lucyin Mahin.
    • On hape, al boune, ene troejhinne di moes d’ prijhon. Lucyin Mahin.
    • On-z a co rdrovou les cofes, djusse d’ on costé, ç’ côp cial, ene troejhinne d’ eures après. Lucyin Mahin.
  2. troke di troes djins.
    • Gn aveut ene troejhinne di mwaisses sôdårds dirî l’ coronel.
    • Di ç’ tins la Rome esteut moennêye pa ene troejhinne.
    • M’ fi, k’ est l’ pus ptit del troejhinne, il a fwait ses scoles a Trive-so-Mzele, poy i s’ a retroclé la-djus. Gabriyel & Gabriyel.
  3. (cwårdjeu) troes cwåtes les minmes e s’ djeu.
    • Dj’ aveu ene troejhinne di hasses.

Mots vijhéns

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
a pô près troes
  •   Francès : troisaine (fr), environ trois, quelque chose comme trois
troes djins
troes cwåtes les minmes e s’ djeu