nouvinne
Etimolodjeye
candjîBodje « nouv » avou l’ cawete « -inne ».
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
nouvinne | nouvinnes |
nouvinne femrin
- (rålmint eployî) a pô près nouv.
- Metoz m’ ene nouvinne d’ oûs, et onk di rawete.
- (e l’ eglijhe catolike) rîlêye di priyires nouv djoûs å long.
- A tos les sints, dj’ a stî fé des nouvinnes. — François Loriaux (fråze rifondowe).