Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
stinde sitinde estinde

Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « extendere » (minme sinse).

Prononçaedje

candjî

stinde (viebe å coplemint) (5inme troke) (codjowaedje)

  1. fé aler lon sol costé ou rinde pus lon (ene sacwè k’ esteut rployeye).
    • Li sins-ameur dischind a sournwès et stinde si noer motchoe. Roger Viroux.
    • I n’ saveut dmorer rasta ; i s’ tournéve et s’ ritourner, et stinde ses djambes d’ on costé pu d’ l’ ôte. Auguste Laloux (fråze rifondowe).
    • Sitinde les draps dsu l' pré po les mete a l' rimouye.
  2. prezinter avou l’ bresse disployî.
    • L’ amour vos vneut stinde ses rôzes po vs efaxhner. Martin Lejeune (fråze rifondowe).
    • Dedja l’ brigand stindeut si mwin,
      Po-z agridjî l’ pôve glawene. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.79, “Li p’tit Pît’lé” (fråze rifondowe).
    • Les clitchets, plins a make, sitindèt leus bresses viè l’ cir, tot rawårdant les tchvås k’ on va disteler les eraires Henri Simon, "Mès cwate moumints" (1907) (fråze rifondowe).
  3. (viebe å prono) :  Loukîz a : « si stinde ».

Ratourneures

candjî
  1. stinde li mwin : ofri si aidance.
    • C’ esteut l’ Mårcel Djilî ki no stindeut l’ mwin. André Dewelle (fråze rifondowe).
    • Li fi a stindou l’ mwin a s’ pa, por lu aveur pus åjhey di s’ disclaper. Lucien Somme (fråze rifondowe).
  2. si stinde come ene rinne, si stinde come ene flate

Parintaedje

candjî

Mots vijhéns

candjî

Contråve

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
fé aler sol costé ; rinde pus lon
prezinter avou l’ bresse disployî

Codjowas

candjî

stinde

  1. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « stinde ».
    • Èm wachotêye est fineye, i fåt ki dji stinde èm lindje.