sere

Loukîz eto : Serè, seré.

Walon (Rifondou)

Svierba do viebe « serer »

singulî	pluriyal
sere	seres

sere femrin

(mot des cinsîs) (vî mot) dierin lét d' ene tcherêye di djåbes, metou po serer tote li tchedje, et fwaite tot betchfessant les djåbes.
plaece la ki l' bisteu est resseré (ståve a l' ivier).
(mot d' årmurî) sistinme ki binde on fizik et ki s' disclitche si on saetche sol clitchete.
(mot d’ houyeu) coûtche k' on n' î a nén co saetchî al hoye.
ahesses di seraedje, come ene emantcheure ki sieve a serer èn ouxh, on cofe, u ôte tchoi.
sacwè ki drouve u clôre on sistinme di seraedje.
- Eyou ass metou les seres di l' oto ?
seraedje.
- Il a seré l' ouxh a dobe sere.
(mot do bastimint) sôre d' åvrûle di vere u d' plastike po-z ahiver des plantes ki n' vénrént nén ådfoû.
- C' est ene sere ås vegnes — Motî d’ Vervî (fråze rifondowe).
- Rintrez les potêyes dins l' sere — Motî Haust (fråze rifondowe).
(mot d’ zolodjeye) (pus sovint eployî å pluriyal) grawe des moxhets.
- Li miyot a epoirté l' poyon dins ses seres.

(seraedje d' èn ouxh)

intrêye di sere : pårteye k' est clawêye so l' ouxh.
lançant del sere : pårteye ki mousse dins l' ouxh.
serer a dobe sere : diner on toû d' pus al sere, tourner deus côps l' clé; fr= fermer à double tour
lançant del sere :

(resserêye plaece)