cofe
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « cophinus » , lu-minme do vî grek « κόφινος » (banse).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kɔf/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kɔf/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
cofe | cofes |
cofe omrin
- meube e fôme di caisse, e bwès ou e metå, po reclôre des sacwès.
- cofe avou on ridant, on dobe fond, et l' niket
- Come li vî cofe å scrinea, on m' l' aveut prometou, les parints end ont ratchté deus po mes sours.
- (pus stroetmint) la k' on mete des cwårs.
- –Et si l' caisse esteut vude ?
–T' as l' pepete, hin ? Panai-cou ! Est-ç' ki dj' a yeu sogne pol cofe di m' pere, mi ? … Alez, hay !
— Paul-Henri Thomsin, ratournant Maigret èt l’danseûse d’å Gai-Moulin, 1994, p. 5 (fråze rifondowe).
- –Et si l' caisse esteut vude ?
- (pa stindaedje do sinse) for.
- cure e cofe
- cure des poeres e cofe di li stouve
- gavêye, pwetrene.
- shoufe, vuze.
- on tchanteu k' a on bon cofe
- cawiea k' on mete so les voyes.
- fé l' cofe d' ene novele route
Parintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjîOrtografeyes
candjîE rfondou walon :
- cofe : R13
Ratournaedjes
candjîcawiea so les voyes
- Francès : rocaillage (fr)