Etimolodjeye

candjî

Calcaedje do francès « armurier »

 
Årmurî dvins si ovroe

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
årmurî årmurîs

årmurî omrin

  1. (no d’ mestî) (åre) onk k’ emantche des åres.
    • Li semdi del fiesse, diviè les cwate-eures,
      (C' est l' acostumance) nos ptits årmurîs,
      Bodjént leu vantrin, tapént l' ouxh sol beure Louis Lagauche, « Li p’tit hièrdî », Tchant IV, Li r'mwérd (fråze rifondowe).
    • Å mitan des waides et des djårdéns, i gn a cial, l' ovroe d' èn årmurî, la, li colebire d' on colebeu ! Paul-Henri Thomsin, "Li vî bleu", 1980 (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
årmurî