svierba

Walon (Rifondou)

Alofômes di s(i)- / (e)s-

Cogne prumrece (dirî voyale)	Dispotchaedje (dirî cossoune)	Divanceye voyale (dirî cossoune)
svierba	sivierba	esvierba

Etimolodjeye

Bodje « vierb- » ‎(« viebe »), avou l’ betchete « s- » di rsaetchaedje ey avou l’ cawete « -a », (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1995).

Sustantif

singulî	pluriyal
svierba	svierbas

svierba o.

1. (mot d’ linwincieus) no, sovint femrin, k' on-z a tot rsaetchant l' cawete di l' infinitif d' on viebe.

Ratournaedjes

svierba

• Arabe : مصدر ^(ar) = مَصْدَر =‎ masdar
• Inglès : deverbal noun ^(en)
• Francès : déverbal ^(fr), nom verbal ^(fr)

Waitîz eto

Lijhoz l’ årtike svierba so Wikipedia