rimoussî
| avou ene sipotchåve voyale | avou ene divanceye voyale | sipotcheye cogne |
| rimoussî | ermoussî | rmoussî |
Etimolodjeye
candjîDo viebe « moussî » avou l’ dobe betchete « ri- » di raprepiaedje des viebes
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀi.mu.ˈsiː/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : ri·mous·sî
Viebe
candjî| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | rimousse |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | rimoussîz |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | rimoussans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | rimousnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | rimousrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | rimoussive |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | rimousse |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | rimoussî |
| Ôtes codjowaedjes | come tchessî |
rimoussî
- (v. sins coplemint) rintrer ene deujhinme feye
- on rnåd ki rmousse dins s' trô
- R’mèt one bwache dins nosse tchiminéye,
Dji r’mousse è culot.
S’i-gn-a do solia su l’ pavéye,
I-gn-a seûr d’lé vos
— Jacques Desmet.
- (viebe å coplemint) herer eco
- rimoussî ene sacwè dins s' potche
- (viebe å coplemint) abiyî eco.
- On l’ rimousse al vole avou des clicotes
K’ on fwait tni so s’ coir avou deus troes clås. — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Marionètes », 1924, p.118-119 (fråze rifondowe). - Dj’ a priyî l’ djon.ne comére,
Po v’nu è nosse maujon.
N’eûchoz nin peû, Mamesèle,
Nos pudrans sogne di vos.
Rimoussoz, nosse bauchèle,
Dji stièrni lès bèdots. — Chantal Denis.
- On l’ rimousse al vole avou des clicotes
- (viebe å prono) si moussî eco
- (viebe å prono) rintrer ene sawice
- Èt s' n' ouhint nin r'moussî
O carotche, po s' rèclôre,
On l's-aléve sûr magni !
— Camille Gaspard. - Qwand elle ava toûrné l′ cwène dè bwès, li cinsî rimoussa è l′ coûr — Jean-François Renkin, On dimègne, 1896.
- Èt s' n' ouhint nin r'moussî
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
