Etimolodjeye

candjî

Do viebe « håssî », avou l’ betchete « ri- » des viebes, avou l’ cawete di codjowaedje «  » des viebes.

Prononçaedje

candjî
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) r(i)håsse
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) r(i)håssîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) r(i)håssans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) r(i)håsnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) r(i)håsrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) r(i)håssive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) r(i)håsse
pårt. erirece (dj’ a, vos av) r(i)håssî
Ôtes codjowaedjes come tchessî

rihåssî

  1. (viebe å coplemint) håssî co ene feye.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  2. (viebe å coplemint) acrexhe li valeur d' ene sacwè.
    • Nos peres k’ ont sepou rascoyî
      Li rnon ki nos rhåsse pal djoû d’ ouy,
      Ont tant d’ valeur divant mes ouys,
      Ki dji vôreu les rabressîJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.33, “Walon d’vant tot !” (fråze rifondowe).
  3. (viebe å coplemint) (mot do bastimint) agrandi on bastimint tot construjhant e hôteur.
    • Rihåssî ene måjhone d' èn astaedje Motî Forir (fråze rifondowe).
  4. (v. sins coplemint) (mot d’ economeye) divni todi pus tchir tot djåzant d' ene dinrêye.
    • Li souke ki rhåsse Motî Forir (fråze rifondowe).
    • I paret ki l' pwin va rhåssî D.T.W.

Parintaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

Ratournaedjes

candjî
håssî co ene feye
acrexhe li valeur d' ene sacwè
agrandi on bastimint tot batixhant e hôteur
divni todi pus tchir tot djåzant d' ene dinrêye

Pårticipe erirece

candjî
singulî pluriyal
omrin rihåssî rihåssîs
femrin rihåsseye rihåsseyes

rihåssî omrin

  1. Pårticipe erirece omrin do viebe "rihåssî".
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Addjectif

candjî
singulî pluriyal
omrin rihåssî rihåssîs
femrin padrî rihåsseye rihåsseyes
femrin padvant rihåsseye rihåsseyès

rihåssî omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

    • A droete di l’ ouxh, èn ancyin schielî gårni d’ keuves et rhåssî d’ schieles di pôrçulinne. Joseph Mignolet, « Al Bèle Fontinne », comèdèye di treûs akes, 1924, p.5 (fråze rifondowe).