ramadje
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « ramage ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ʀa.ˈmat͡ʃ/ /ʀaˈ.mɑːt͡ʃ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀa.ˈmat͡ʃ/
- Ricepeures : ra·madje
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
ramadje | ramadjes |
ramadje omrin
- no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe "ramer".
- Lë vî sau a vèyë s’astaurdjî one masse dë djins dëssë l’ banc : dès soçons d’ tos lès-âdjes, mins a-t-ë aurdé totes lès vîyès-ëstwêres dè vëladje, èt lès ramadjes dès galants quë tindîn’ à l’amourète ?— Marcelle Fochon-UIyttebroeck, Lë vî sau dè l' rouwe dè vëladje.
- tchant d' èn oujhea.
- Li cwârbau s' plait bin dins s' ramadje
- Chaque oûhê n’a-t-i nin s’ ramadje ?
Hoûtez-le, gruziner d'vins l’ bouhon !
P’on ovrî, n' sèreût-ce nin damadje
Du n’ saveur règuêyer s’ manhon? — Martin Lejeune, On såye sès éles, 1895.
- (belès-letes) clapante nozêye vwès, bea tchant.
- Mi pormoenner avou leye, lyi djåzer d’ amour, et oyî s’ lepe mi disfiler ses pus emacralants ramadjes. — Joseph Mignolet, « Li tchèsturlinne dèl Bèle Rotche, 1922, p.13 (fråze rifondowe).
- brut.
- I ndè font do ramaedje avou leu rimtchitchim
Ratourneures
candjî- fé des ramadjes so : lancî des bruts so
Sinonimeye
candjî- (djåzreye) : tchaftaedje, berdelaedje, tchamtaedje
- (brut) : ramdam, roumdoudoum, araedje, deram, dero, disdut, potin, boucan, rigodon, berdouxhreye, traeyin