picoter
Etimolodjeye
candjîDo viebe « piker » avou l’ dobe cawete « -oter » des viebes ou bodje « picot » avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pi.kɔ.ˈte/
- Ricepeures : pi·co·ter
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | picote |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | picotez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | picotans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | picotnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | picotrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | picotéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | picote |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | picoté |
Ôtes codjowaedjes | sipepieus tåvlea |
picoter
- (v. sins coplemint) piker a ptits côps.
- (v. sins coplemint) (mot des cinsîs) passer l' picoteuse so on tcherwaedje.
- (v. sins djin) diner ene sinsåcion di ptits picaedjes.
- Ça m' picote ås ouys.
Parintaedje
candjîMots vijhéns
candjîPwaire minimom
candjîRatournaedjes
candjîpiker a ptits côps
- Francès : picoter (fr)
Viebe
candjîpicoter