Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « mansuetus » (aclevé, aprovijhî, doumiesse), avou l’ dobe cawete « -iner » des viebes; dandjreus so on vî mot * «mastin», parint do francès «mâtin» (gros tchén d' awaite) (etimolodjeye nén acertinêye).

Prononçaedje

candjî
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) mastene
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) mastinez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) mastinans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) mastinnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) mastinrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) mastinéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) mastene
pårt. erirece (dj’ a, vos av) mastiné
Ôtes codjowaedjes come copiner

mastiner

  1. (viebe å coplemint) dire des paroles come cwè on va fé do må a (ene djin).
  2. (viebe å coplemint) fé araedjî tot piçant, bouxhant, hagnant.
    • Ene nûlêye di picrons nos vnèt mastiner Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
    • I mastinèt todi leu ptite sour Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
    • I n' vos fåt djamåy leyî mastiner pås ôtes si vos nel meritez nén Félicien Barry (fråze rifondowe).
  3. (v. sins coplemint) dire des rprotches tot bas.
    • I fåt todi k' i mastinnuxhe cwand l' mwaisse dit ene sacwè Motî Gilliard (fråze rifondowe).
    • Il a mastiné etur ses dints Rawete do Motî Gilliard (fråze rifondowe).
    • Li xhalé rûteye, et mastiner etur ses dints, mins i shût; oblidjî, asteure ki vo les la lon erî d' tot Émile Gilliard, Les Cayés walons, 2000, p. 105 (fråze rifondowe et rarindjeye).
  4. (v. sins djin) risker di.

Parintaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

Sipårdaedje do mot

candjî

w. do Coûtchant, w. do Mitan (après Sombrefe et Moustî, todi)

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C1, R13

Ratournaedjes

candjî
dire des paroles come cwè on va fé do må a ene sakî  Loukîz a : mancî
fé araedjî tot piçant, bouxhant, hagnant  Loukîz a : hushtiner
grognî des mançaedje inte ses dints